Zwitserse sociologen hebben na wetenschappelijke observatie van jonge stellen vastgesteld dat er vijf soorten (stijlen) relaties zijn. Het zijn min of meer harmonieuze modellen van huwelijksrelaties..
In het kader van deze vijf relatiestijlen worden de concepten van uw samenwonen, de basis, verdeling van gezinsverantwoordelijkheden, bereidheid om familieproblemen op te lossen, enz..
Samen leven is volgens sociologen een goed doordacht project, een soort businessplan en geen 'geschenk van de hemel'. Vroeg of laat, maar alle jonge stellen, hoe romantisch ze ook zijn, hebben te maken met machtsverdeling en gezinsverplichtingen.
Een specifiek model (relatiestijl) is gebaseerd op de leeftijd van de partners, hun opleiding, sociale status en omgevingsfactoren. Zo is een familievereniging juist op bovenstaande elementen gebaseerd. Vaak is het gezamenlijke leven van onze ouders gebaseerd op een meer traditioneel gezinsfort. Het is ook mogelijk dat er verschillende soorten relatiestijlen zijn. Vaak gebeurt dit op het moment dat kinderen verschijnen, dat wil zeggen dat een jong stel uit een verenigingsfamilie naar een familie van medewerkers verhuist.
Elke relatiestijl heeft zijn positieve en negatieve kanten. Maar geen van hen is geen wondermiddel voor het gezinsleven samen.
Op dit moment staat het model (stijl van relaties) van de familie van medewerkers aan het hoofd van de classificatie. Volgens onderzoekers voelen partners in deze stijl de volheid van liefde, steun, respect, vreugde.
Er is ook een familie van parallelle werelden, gevoelens en emoties overheersen in deze stijl van relatie. Vaak geven partners elkaar de schuld of negeren ze.
Zowel de coconfamilie als het familiefort zijn een meer traditionele relatiestijl waarin vaak iedereen tevreden is en zich natuurlijk op zijn gemak voelt, niet zonder uitzonderingen.
Familievereniging, hoewel niet de eerste, maar niettemin de meest voorkomende stijl, die wordt gekenmerkt door concurrentie. Enerzijds bieden partners elkaar kansen voor ontwikkeling en anderzijds komen ieders belangen naar voren, en vaak juist vanwege de terughoudendheid om op te geven, in een familievereniging ontstaan ruzies, ruzies en als gevolg daarvan begint de scheiding.
Het succes van elke vakbond hangt niet af van de stijl van relaties, maar van hun inhoud en bereidheid om te vechten voor hun geluk.
Hoe het ook zij, het gezin is de plaats waar we liefhebben, ons verheugen, ontspannen, kracht opdoen, ervaring opdoen, ons kleine fort is, dat niet toegankelijk mag zijn voor ruzies, problemen en moeilijkheden.
Een versterkte familie is een vakbond waar iedereen aan elkaar gehecht is. In deze stijl wordt wederzijds begrip altijd getraceerd, elk waardevol in de ogen van de ander. Partners streven naar één gezamenlijk resultaat. In deze stijl van relatie zijn rollen en verantwoordelijkheden duidelijk afgebakend, waardoor elk gezinslid zich op zijn plaats kan voelen, zonder enige inbreuk op persoonlijke belangen. De beslissingen worden gezamenlijk genomen.
Al zo'n vereniging is gebaseerd op stabiliteit. Dankzij een duidelijke verdeling van verantwoordelijkheden (vrouw - zorgt voor het huis, man - verdient geld), wordt het huwelijksleven samen harmonieus en evenwichtig. Partners proberen door alle inspanningen meningsverschillen te voorkomen, waarbij ze vaak compromissen sluiten.
Maar ondanks al deze idylle heeft deze stijl van relatie zijn gebreken, het huwelijksleven in zo'n alliantie grenst aan de routine. Als je de "wind van veranderingen" niet op tijd in dergelijke relaties introduceert, bedreigt dit de verstarring van relaties, wat uiteindelijk een gewoonte zal worden.
