Zulke simpele en gewone dingen op bruiloften als een bruidssluier, een verlovingsring, de eerste kus zijn gewoontes geworden, maar deze huwelijksceremonies hebben ook hun eigen geschiedenis ... Sommige oude, reeds vergeten gebeurtenissen liggen achter de rug, die helder genoeg bleken te worden om deel uit te maken van de meest huwelijksceremonie.
Bruiloft kus. Er zijn verschillende versies over de oorsprong van deze ritus, waarvan er één beweert dat geliefden samen met ademhaling deeltjes van hun ziel uitwisselen.
Sluier van de bruid is een van de meest mysterieuze huwelijkstradities. Er wordt aangenomen dat deze gewoonte vanuit het Oosten tot ons kwam en volgens sommige versies de nederigheid van de bruid betekende, volgens anderen - een symbool van vrijheid. Een ongetrouwd meisje was van top tot teen verborgen met een sluier en lange ondoorzichtige jurken. En pas na de huwelijksceremonie kreeg de bruidegom het voorrecht om de sluier te verwijderen en de schoonheid van zijn bruid te aanschouwen! Vandaar dat de bruid voor slechts één bruiloft een sluier draagt (meer volledige informatie over de huwelijkssluier).
Trouwring, het is een integraal onderdeel van de bruiloft, die de isolatie, de eeuwigheid verpersoonlijkt. Er werd aangenomen dat via de ringvinger aan de rechterkant die aderen zijn die bloed rechtstreeks naar het hart transporteren.
Er wordt aangenomen dat de gewoonte die verband houdt met de beste man volgt uit een andere huwelijksceremonie, waar de huwelijksreis vandaan kwam. Toen de bruidegom de bruid ontvoerde, hield zijn beste vriend zijn boze familieleden tegen totdat een paar 'echtgenoten' verdwenen. Na deze "huwelijksreis" keerde de nieuw gemaakte echtgenoot terug naar de familieleden van de echtgenoot en onderweg nam hij, om de woede van de vader van zijn vrouw op de een of andere manier te verzachten, een waardevol geschenk mee. De tijden zijn veranderd, maar de 'beste vriend' of de beste man is gebleven.
Bruiloft op maat rijst verspreiden onder de voeten van de pasgetrouwden heeft een nogal interessant verhaal: zelfs in het oude Engeland, lang geleden was er een huwelijksceremonie van het breken van taarten en taarten over de hoofden van de pasgetrouwden onmiddellijk nadat ze de kerk verlieten. Vanwege het feit dat deze gewoonte nogal wat afval achterliet, besloten ze om de bruid en bruidegom gewoon met rijst te besprenkelen, waarop de vogels stroomden en pikten, weggespoeld met water, wat op zijn beurt symbool zou staan voor overvloed.
Veel mensen kennen het huwelijksgebruik om de bruid in haar armen te nemen. Er zijn verschillende versies over de oorsprong van deze ritus. Een van hen zegt dat zelfs in de oudheid, als de echtgenoot op de eerste huwelijksdag op de drempel van haar huis stuitte, dit als een heel slecht teken werd beschouwd, wat dan veel ongeluk zou brengen. En om de mogelijkheid van zo'n onaangename gebeurtenis volledig uit te sluiten, is deze huwelijksceremonie op maat gegaan. Dit is echter niet de enige versie van de oorsprong van deze traditie. Er was eens, tijdens het stenen tijdperk, een holbewoner, die niet delicaat was, greep het vrouwtje dat hij leuk vond, zodat ze het niet zou laten om haar een knots op het hoofd te geven. Omdat het veel minder gemakkelijk is om het lichaam van de 'vrouw' over de vloer te slepen dan om het op de schouder te dragen, is het ritueel in verband met de overdracht van de vrouw door de drempel van het canvas geworteld in menselijke genen.
Veel succes wensen hoe de huwelijksceremonie zich op verschillende manieren manifesteerde. Weinig mensen herinneren zich waar de oude en al bijna vergeten trouwgewoonten een muntje in de schoenen van de bruidegom kwamen doen, wat een gelukkige en rijke toekomst zou symboliseren. Er werd aangenomen dat de aanwezigheid van een bruid met een boeket rozemarijn en heide haar geluk in het huwelijk zou brengen.
Bij een moderne bruiloft hebben rituelen en huwelijksgewoonten hun vroegere betekenis verloren; het zijn tradities geworden die de bruiloft mysterieus en vol romantische stemming maken. Het belangrijkste is dat aan het einde van elke bruiloft gelukkige vereniging van twee pasgetrouwden, die dan één worden.
