Kaukasische bruiloften

Inhoud

• Kenmerken van tradities bij blanke bruiloften
• Matchmaking in de Kaukasus
• De gewoonte om 2 bruiloften te vieren
• Kaukasische bruid - een beeld van kuisheid en bescheidenheid
• Lezginka-muziek en dans op blanke bruiloften
• Kaukasische toast voor een bruiloft
• Feestelijke colonne van de pasgetrouwden
• Kaukasische bruiloft 2016 video

In de berg-Kaukasus leven een groot aantal verschillende nationaliteiten: Osseten, Tsjetsjenen, Azerbeidzjanen, Dagestanen, Armeniërs, Abchaziërs enz. Al deze nationale diversiteit heeft een unieke cultuur gevormd die bestaat uit verschillende tradities, gebruiken en riten. De huwelijksdag speelt een grote rol in het leven van een blanke. Kaukasische bruiloften zijn grootschalige evenementen die minstens drie dagen worden gevierd: ze hebben plezier met dansen, luide muziek, een genereus feest, oude gebruiken.

Kenmerken van tradities bij blanke bruiloften

Er zijn enkele onderscheidende kenmerken van de tradities van blanke bruiloften die ze onderscheiden van andere nationaliteiten.

• Bruiloft verstopt. In de oudheid, niet kijkend naar het feit dat de bruid en bruidegom de boosdoeners waren van de Kaukasische viering, mochten ze niet samen de bruiloft bijwonen. Jongeren verborgen zich in de regel tijdens stormachtig plezier voor elkaar, vierden een feest onder hun familieleden en vrienden en zagen elkaar pas voor de huwelijksnacht. Deze gewoonte wordt geassocieerd met een duidelijke scheiding van de mannelijke en vrouwelijke samenleving..

• Binnenkomst in het huis van de vernauwde. Een echt opvallende gebeurtenis van de Kaukasische bruiloften was de binnenkomst van de bruid op het grondgebied van het huis van de bruidegom. Het meisje verborg haar gezicht volledig om het boze oog te vermijden en dat boze geesten de nieuwe familie niet konden storen. Ze bedekten de drempel met schapenhuid, het meisje moet met haar rechtervoet zijn overgestoken en haar kleine schotel hebben gebroken - er werd aangenomen dat dit geluk zou brengen en zou helpen om verdere ruzies in het leven samen te voorkomen.
• Omhelzing. Voordat de bruid met haar verloofde met pensioen ging, moest ze verschillende familieleden omhelzen. De eerste die werd omhelsd door een kleine jongen (of een meisje dat een baby in haar armen nam) - deze symbolische ceremonie zorgde voor de geboorte van de eerstgeborene. Daarna volgde de beurt van de grootmoeder - de oudste vrouw van de familie.
• Opdat het leven van een blank meisje in het nieuwe huis lief en comfortabel zou zijn, steekt de moeder van de bruidegom een ​​lepel honing in haar mond en dan wordt ze overladen met allerlei snoepjes, muntjes, rijst. Rijst staat symbool voor overvloed, vruchtbaarheid, rijkdom.

• De huwelijksnacht. Nadat alle ceremonies van de bijeenkomst van de bruidegom zijn afgerond, wordt ze begeleid naar de kamer waar de bijeenkomst van de boosdoeners van de Kaukasische viering zal plaatsvinden. Vanaf dit moment wordt het paar beschouwd als officieel getrouwd. Gaat ook over «opheffing van verboden», waardoor de jongeren familieleden en vrienden weer kunnen zien: tijdens de viering moesten ze zich voor hen verbergen.
• De conclusie van de bruid aan de rivier. Een landelijke traditie, die is ontworpen om te voorkomen dat een blanke meid water in het water trekt terwijl ze het voor het huishouden tekent. Hoe het gaat: een meisje wordt naar de rivier gebracht, dan gooit een man een stuk brood in het water, muziek speelt, de deelnemers zingen liedjes. Nadat ze het brood hebben geschoten.
• Cadeaus. Het geven van geschenken van de ene blanke familie aan de andere is een verplichte traditie en schrijft bepaalde soorten geschenken voor. Van de kant van de bruid was het bijvoorbeeld absoluut noodzakelijk om alle mannen van de Kaukasische familie van de bruidegom warme sokken te geven - een geschenk zei dat het meisje een goede huisvrouw was.

In grote steden zijn veel tradities van de Kaukasische vieringen veranderd, nieuwe interessante details zijn verschenen. Als eerdere meisjes en mannen bijvoorbeeld hun bruiloft afzonderlijk vierden, is nu alles anders geworden: de jonge vrouwelijke helft is niet alleen aanwezig tijdens de Kaukasische viering, maar krijgt ook de kans om een ​​minnaar te vinden. Meisjes bereiden zich serieus voor op de bruiloft van hun vriendin - ze borduren zakdoeken, jurken en mannen bereiden ingenieuze zinnen voor om het hart te winnen van een dame die ze leuk vinden.

Nadat de jongeren beleefdheden hadden uitgewisseld, als teken van zijn medeleven, geeft de jongeman het meisje dat naar de lekkernijen keek, niet alleen, maar via een tussenpersoon. Als sympathie wederzijds is, draagt ​​ze via dezelfde tussenpersoon een zakdoek over die met haar eigen hand is geborduurd. Uitwisseling van geschenken betekende het begin van hun kennismaking en de mogelijke voortzetting ervan.

Matchmaking in de Kaukasus

Vóór de matchmaking heeft de bruid een keuze doorstaan. Eerder werd het jonge meisje gekozen door de ouders van de bruidegom, dit kon lang vóór de benoeming van de huwelijksdag gebeuren, omdat de toekomstige echtgenoten vaak getrouwd waren toen ze kinderen waren - vanaf 12 jaar. Het welzijn van ouders, hun positie in de samenleving en de gezondheid van hun dochter speelden een belangrijke rol. Nu kunnen jonge blanke mannen hun eigen bruid kiezen, hoewel ze nog steeds symbolisch om toestemming van de ouders vragen en pas dan matchmakers sturen.

Matchmaking bestaat uit verschillende fasen:

• Benoeming van de datum van Kaukasische matchmaking. Een gezonden persoon uit de familie van de toekomstige echtgenoot ontmoet de familie van de bruid om de aankomstdatum van de koppelaars te vertellen, daarom zijn ze zich altijd bewust van hun uiterlijk en bereiden ze zich zorgvuldig voor..
• De eerste matchmaking. Op de afgesproken dag komen de gasten van de blanke bruidegom - in de regel is dit een naaste mannelijke verwant (vader, broer of oom), een gerespecteerde persoon uit het dorp en ook een tussenpersoon die beide families goed kent. Gasten gaan aan tafel zitten, de vader van de bruid en verschillende naaste familieleden heten hen van harte welkom. Na gesprekken over abstracte onderwerpen gaan de koppelaars door naar het hoofddoel van hun bezoek - verzoeken om de hand en het hart van het gewenste meisje.

Bij de eerste aankomst van matchmakers is het gebruikelijk om het oneens te zijn. Het hoofd van de familie zegt: «We moeten nadenken, met de nabestaanden praten, onze dochter om een ​​mening vragen. Binnenkort zullen we een antwoord geven».

• Tweede matchmaking. De volgende matchmaking wordt op grotere schaal uitgevoerd, de voorbereidingen daarvoor zijn ook serieuzer - de tafel is rijker, het aantal deelnemers aan het proces is groter. De matchmakers worden hartelijk verwelkomd, uitgenodigd aan tafel, eerst praten ze weer over abstracte onderwerpen. Als het tijd is om over de zaak te praten, vraagt ​​de bemiddelaar wat de ouderlingen van de familie hebben besloten. Deze keer reageert het blanke hoofd van de bruidfamilie met een zegen.

Het ritueel van matchmaking kan verschillen, afhankelijk van de culturele kenmerken van een bepaalde nationaliteit van mensen die in de Kaukasus wonen. Traditioneel werd de datum van de aanstaande bruiloft bepaald door de ouders, daarna viel het op de schouders van de toekomstige echtgenoot en wordt het nog steeds bewaard, hoewel nu de mening van de blanke bruid altijd in aanmerking wordt genomen en gerespecteerd. Voorheen vond matchmaking plaats in het voorjaar en werd de bruiloft in de herfst na de oogst gespeeld, maar dit gebruik behoort tot het verleden en maakt plaats voor warme zomerbruiloften..

Ook worden na de matchmaking vragen opgelost over het aantal gasten, de kosten van het komende feest (de bruidegom neemt de geldelijke kant). Meestal komen er een groot aantal gasten naar de Kaukasische feesten - familieleden, zelfs de meest verre, vrienden, vrienden. Als toekomstige echtgenoten vergeten er een uit te nodigen, heeft hij het volste recht ernstig beledigd te worden. Soms kun je daar vreemden ontmoeten, ze worden verwelkomd als ze een waardig geschenk zijn voor de boosdoeners van het Kaukasische feest.

Er zijn zulke gevallen dat de matchmaking mislukt, de bruid weigert de jongeman. Dan kan hij beslissen over een lastige daad, omdat hij de diefstal van een blanke bruid heeft gepleegd. Samen met vrienden steelt een man een meisje, brengt haar naar huis en overtuigt haar op alle mogelijke manieren om te blijven, met veelbelovende geschenken en een comfortabel leven. Zelfs als een meisje zijn vrouw niet wil zijn, heeft ze geen andere keus dan het ermee eens te zijn: de eer van de bruid wordt als aangetast beschouwd als ze de nacht in het huis van de man doorbrengt.

De gewoonte om 2 bruiloften te vieren

Het vieren van bruiloften in de Kaukasus duurt in de regel twee dagen of langer. Voorheen vonden er twee vieringen tegelijkertijd plaats: één in het huis van de toekomstige echtgenoot, waar mannen aan beide kanten bijeenkwamen, de andere in het huis van de bruid, waar vrouwen kwamen. Hierdoor kon iedereen zich op zijn gemak voelen en kon de vrouwelijke helft plezier hebben zonder serieus toezicht op mannen.

Nu vrouwen meer vrijheid hebben gekregen ten opzichte van mannen, kan een vakantie bij elkaar worden gehouden, maar volgens de traditie worden de boosdoeners van de gelegenheid niet bijgewoond tijdens het evenement, dus is het de gewoonte om twee Kaukasische bruiloften te houden: de eerste symboliseert een soort afscheid van ouders tegen hun geliefde dochter, het vindt plaats in een week naar het hoofdfeest. Familieleden van een minnaar komen samen, de bruidegom en de bruid komen, een leuke wandeling.

Een week later, op de dag van het officiële huwelijk, lopen familieleden van de held van de gelegenheid. Ouders krijgen kalyma aan hun ouders, vriendinnen vervoeren haar bruidsschat, versieren het huis, het meisje verhuist naar haar echtgenoot. Vanwege deze scheiding vieren de helden van de gelegenheid beide bruiloften, maar nu om geld te besparen, is er vaak een gezamenlijk Kaukasisch feest, waar familieleden van beide kanten komen.

Kaukasische bruid - een beeld van kuisheid en bescheidenheid

In de Kaukasus is er een cultus van respect voor vrouwen, maar vrouwen moeten zich dienovereenkomstig gedragen. De blanke bruid is een voorbeeld van schoonheid, bescheidenheid, onschuld. Een meisje dat trouwt volgens de tradities van de hooglanders moet zich tijdens het feest rustig gedragen, nauwelijks spreken, drinken en een beetje eten, haar gezicht is vaak bedekt met een witte doek. In tegenstelling tot de Europese bruiloft, waar de bruid actief deelneemt aan de viering, is de boosdoener eerder een prachtige huwelijksdecoratie.

Een ander interessant kenmerk van het Kaukasische feest, ongebruikelijk voor Russische mensen - tijdens het feest is het niet gebruikelijk om te schreeuwen «Bitter!» Bovendien komt de kus in het openbaar niet overeen met het beeld van de blanke bruid, en de jongste persoon mag haar geliefde pas op de huwelijksnacht aanraken. Ook tijdens het evenement zijn grappen of vrijheden met betrekking tot de Kaukasische held van de gelegenheid onaanvaardbaar.

Lezginka-muziek en dans op blanke bruiloften

Een bruiloft in de Kaukasus gaat in de regel vaak gepaard met vrolijke, energieke livemuziek, gasten eten, zingen, dansen nationale dansen, waarvan Lezghinka de belangrijkste is. Dit is een snelle dans van het blanke volk, dat minstens één keer nodig is, maar de gast van het feest zal dansen - een man gedraagt ​​zich als een adelaar, een vrouw als een zwaan. De bruid heeft ook het recht om te dansen, maar alleen op uitnodiging van het oudere familielid.

Bekijk een prachtige video waarin ze een unieke blanke volksdans dansen - lezginka:

Kaukasische toast voor een bruiloft

Tijdens de Kaukasische viering is het gebruikelijk om veel toosts te zeggen met wensen aan de jonge echtgenoten. Ze vertegenwoordigen vaak gelijkenissen, instructies, metaforische verklaringen. Bij het toosten op de bruidegom moet men eerst zijn moed, doorzettingsvermogen en kracht prijzen. Ze prijzen de bruid en concentreren zich op haar bescheidenheid, zuinigheid, schoonheid, nederigheid. Tijdens een huwelijksfeest gedragen gasten zich luid, volgens de legende zal het de pasgetrouwden meer geluk brengen.

Feestelijke colonne van de pasgetrouwden

De huwelijksstoet van de pasgetrouwden kan uit 20 auto's bestaan. Chauffeurs gedragen zich luid - toeteren om iedereen te informeren over een groots, vreugdevol evenement. De eerste auto heeft een bankier: de chauffeur betaalt het losgeld voor de rit aan iedereen die hem tegenhoudt, zelfs aan een toevallige voorbijganger. De boosdoeners van het Kaukasische feest rijden in de tweede auto. De derde draagt ​​tapijten die zich voor de bruid verspreiden, zodat ze niet op het asfalt stapt.

Kaukasische bruiloft 2016 video

Een bruiloft in de Kaukasus is een prachtige en belangrijke gebeurtenis die niemand onverschillig zal laten. Vriendelijke deelnemers aan het feest, een prachtige bruidegom, een bescheiden bruid, uurwerkdansen, liedjes en toasts - dit zijn allemaal verplichte onderdelen van een prachtige ceremonie, die je lange tijd zal herinneren aan prachtige foto's en video's.