Inhoud
- Welke huwelijksceremonies zijn kenmerkend voor het Russische volk?
- Huwelijkstradities geassocieerd met de decoratie van de bruid
- Video: Russische bruiloft in volksstijl
Er zijn altijd koppels die een bruiloft willen hebben in overeenstemming met de tradities en gebruiken van het Russische volk. Iemand geeft de voorkeur aan de meest spectaculaire, bekende rituelen, terwijl iemand dieper graaft en de vastgestelde regels volgt met begrip van elke ritus. De traditionele bruiloft van het Russische volk is oprecht, verbazingwekkend, interessant, schat. Dit unieke evenement blijft in het geheugen van de gasten en het bruidspaar krijgt een onvergetelijk afscheid van een gelukkig huwelijk.
Welke huwelijksceremonies zijn kenmerkend voor het Russische volk?
De Russische bruiloft is lange tijd een complex van gebruiken, riten en tradities geweest, uitgevoerd in een strikte volgorde volgens een bepaald scenario. De belangrijkste rituelen in Rusland waren samenzwering, matchmaking, bruiloften, vrijgezellenfeesten, bruiloftsfeesten en huwelijksnachten. Elke actie had een belangrijke semantische lading. Bijvoorbeeld huwelijk - wettelijke, religieuze registratie van huwelijk en huwelijksnacht - de fysieke band. Het bruiloftsfeest symboliseerde volgens de tradities en gebruiken van het Russische volk de publieke goedkeuring van het huwelijk.
Matchmaking
Gezien de gebruiken en tradities van het Russische volk, was matchmaking de onderhandeling van families die geïnteresseerd waren in het huwelijk. Dit is het verplichte basisritueel dat aan de bruiloft voorafging. In Rusland was het gebruikelijk om vroeg te trouwen, omdat ouders bezig waren met het kiezen van een bruid voor hun zoon. De pasgetrouwden zelf wisten misschien niet van de aanstaande bruiloft. Vóór de matchmaking kwam een familieraad bijeen, waar de naaste familieleden aanwezig waren.
Volgens de gebruiken en tradities van het Russische volk hielden ze bij de keuze van de bruid geen rekening met de financiële situatie, omdat men dacht dat het paar in het huwelijk zelf alles zou winnen. De matchmakers werden met bijzondere zorg gekozen, omdat de uitkomst van de ceremonie afhing van het vermogen om een gesprek te voeren, mensen te hebben, om de ouders van de bruidegom in een gunstig daglicht te stellen. Volgens de gebruiken van het Russische volk waren de koppelaars de peetouders van een man, naaste verwanten of een gerespecteerde persoon.
De matchmaking zelf vond plaats in overeenstemming met vele tekens, waarvan het toekomstige leven van de pasgetrouwden afhing. Meisjes kwamen trouwen. Gezinnen van jongeren hebben contacten met elkaar gelegd, omdat familiebanden in die tijd van groot belang waren. Voor de matchmaking is gekozen voor de zogenaamde lichtdagen: donderdag, dinsdag, zaterdag, nacht of avond met brandende kaars. Na succesvolle afronding zetten ze een fles alcohol op tafel en dronken de koppelaars in overleg uit de glazen.
Veel regen
Dit prachtige huwelijksgebruik dat door het Russische volk werd gebruikt, was bedoeld om de pasgetrouwden materiële welvaart te geven. In de moderne tijd wordt rijst gebruikt voor overvloedige regen, en voordat ze rogge, haver en hop namen. Ze gooiden hem met jonge mensen op zijn hoofd, gooiden hem onder zijn voeten, zodat ze hun hele leven samen veel geld zouden hebben voor een fatsoenlijk leven. Rozenblaadjes worden ook gebruikt - een teken van liefde, schoonheid.
De zegen van de jongen met het brood
Een andere huwelijkstraditie van het Russische volk is de zegen van het jonge brood, dat de toekomstige familie geluk schonk. Het bakken werd speciaal voor de ceremonie voorbereid, het was versierd met verschillende patronen. Van de laatste was de belangrijkste een takje viburnum, de personificatie van liefde. Broodgebak gaf het huwelijksfeest een speciale betekenis. Om het correct voor te bereiden, was het nodig om rekening te houden met veel regels en rituelen.
Het Russische volk heeft de gewoonte dat het deeg voor een bruiloftsbrood werd gekneed door een getrouwde vrouw die veel kinderen heeft en gelukkig is in het huwelijk. Dus deelde ze haar geluk met het toekomstige paar. Voor het koken moest de vrouw haar handen wassen, wassen, een kruis opdoen, een sjaal op haar hoofd. Terwijl ze het deeg kneedde, bad ze. De getrouwde man zette ook de bruidstaart met gebeden in de oven. Hoe meer gebakjes er waren, hoe rijker en gelukkiger het leven het huwelijk beloofde.
Volgens de huwelijkstradities van het Russische volk hield de meest gerespecteerde of oudste persoon een toespraak om de bruid en bruidegom mooi te vieren, en de ouders van de jongeman droegen een brood op een handdoek met een patroon en feliciteerden de pasgetrouwden. Het echtpaar nam een brood en beet het af: wiens stuk meer bleek te zijn, hij werd beschouwd als het hoofd van de toekomstige familie. Vervolgens sneed het kind de gebakjes en leverde ze af bij de gasten.
Bruid ontvoering en losgeld
In Rusland vond het losgeld vóór de bruiloft van de bruid in verschillende fasen plaats. Eerst blokkeerden de dorpelingen de weg voor de bruidegom op weg naar zijn geliefde. Het tweede deel van het losgeld vond plaats bij het huis van de toekomstige vrouw. De jonge man moest de bruid nog vinden. Volgens de tradities van het Russische volk was het losgeld oorspronkelijk een voorstelling waarbij de bruidegom en vrienden de rol speelden van vreemden die hun weg naar de andere wereld voor hun geliefde vinden. Het paard werd beschouwd als een geweldige assistent voor de jonge man, leverde hem af bij de bruid en nam het paar mee naar buiten.
Het Russische volk heeft een gewoonte volgens welke de ploeg van de bruidegom de tests moest doorstaan, de verschillende wensen van degenen die het losgeld hadden uitgevoerd, vervulde: steek dunne bruggen over, spring over vuur om kracht en behendigheid te tonen. Vriendinnen konden vreemde eisen stellen, om geld vragen, raadsels maken. Tijdens de terugkoop was het belangrijkste doel om de maximale prijs te vragen, de confrontatie tussen de twee partijen. Hoe sterker de strijd, hoe sterker de vereniging van twee harten. Daarna kon de bruidegom een ring om een jonge vinger doen, een kus geven.
Huwelijkstradities geassocieerd met de decoratie van de bruid
De gewoonte om de bruid in een witte trouwjurk in Rusland te kleden, verscheen pas in de 19e eeuw en werd halverwege de volgende eeuw in gebruik genomen. Tot die tijd droegen bruiden volgens Russische tradities een oud volkskostuum. Tussen de edele en boerenbruidskleding was het verschil direct zichtbaar. Een bruid uit de adel gekleed in een jurk met kostbare sieraden, genaaid van dure stoffen.
Jurk en sluier
Tot in de 19e eeuw werd in Rusland een trouwpak verspreid, glinsterend in alle tinten rood. Op de bruiloft ging de jongedame in bescheiden, droevige kleding, omdat dit het afscheid van het meisje symboliseerde. In sommige regio's droegen meisjes zwarte kleding en sluiers van dezelfde kleur. Nadat de bruid was veranderd in een rode trouwjurk, wat het begin van een nieuw leven symboliseerde, vreugde.
De trouwjurk bestond volgens de tradities van het Russische volk uit een set kleding. De trouwjurk was een kunstwerk, want het toonde het vakmanschap van de gastvrouw, de materiële veiligheid van de familie. Trouwkleding kan van de ene generatie op de andere worden overgedragen. Overgooiers werden geborduurd met gouden draden, versierd met vlecht, kralen, zilver, gouden borduurwerk. Een brokaat trouwjurk werd genaaid, verpakt in parels, duur bont.
Volgens de gebruiken van het Russische volk werd een huwelijksshirt beschouwd als onderdeel van de trouwjurk. De mouwen erin kunnen taps toelopend, weelderig, lang, met spleten zijn. Ze vervulden een beschermende functie. Er werd aangenomen dat jongeren elkaar tijdens het huwelijk niet met blote handen mogen aanraken. Onder de trouwjurk verborg een groot aantal lagere rokken, waardoor de figuur prachtig was en de rol van ondergoed speelde.
Hoofdkrans werd beschouwd als een krans gemaakt van wilde bloemen en symboliseerde de jeugd. Later verschenen trouwjurken die het interpreteerden - hoepels, linten. Het decor van het pasgetrouwde hoofd is gemaakt door verschillende juwelen. Het haar van het meisje was gevlochten of losgelaten. Volgens de gewoonte van het Russische volk diende een sluier of sluier de bruid niet alleen als versiering, maar ook als verdediging tegen boze geesten en boze geesten. Na de bruiloft werden twee vlechten gevlochten, die om een jong hoofd werden gewikkeld. Doe een kokoshnik op.
Bruidsboeket en kousenband
Tijdens moderne bruiloften verschijnt de bruid met een boeket en gooit het vervolgens naar een menigte ongehuwde dames. Deze traditie, evenals de kousenband, kwamen uit het Westen naar ons toe. Het gooien van een boeket symboliseert de overdracht van de status van de bruid aan een vriend. Dat ritueel wordt door de bruid gebruikt om afscheid te nemen van de meisjesjaren. De wortels van de traditie gaan terug naar Engeland (18e eeuw). Slavische bruiden, volgens de tradities en gebruiken van het Russische volk, versierden hun hoofd met een bloemenkrans, die ze later mochten passen bij vrienden.
Video: Russische bruiloft in volksstijl
Een bruiloft in Rusland is niet alleen een algemeen feest met dansen, drinken, vreugde, een vakantie voor iedereen, maar ook een zorgvuldig doordachte procedure voorgeschreven door de kerk, het heidendom en de gebruiken van het Russische volk. Om een echt feest te organiseren volgens alle tradities van onze tijd, zullen we geweldig werk moeten leveren, maar het wordt een luxe, leuke vakantie voor gasten en pasgetrouwden. De onderstaande video zal helpen.
